Previše spavanja i dugo sjedenje tokom dana može znatno povećati rizik od prerane smrti, a to su samo dvije od najgorih stvari koje većina ljudi svakodnevno radi svom tijelu, sugeriše novo istraživanje.
Poznato je da pušenje, previše alkohola, nezdrava ishrana i nedostatak fizičke aktivnosti šteti našem zdravlju.
Međutim, nova studija je pokazala da postoje skrivene opasnosti u navikama koje svakodnevno upražnjavamo, kao što su sjedenje i spavanje.
Naučnici na Univerzitetu u Sydneyu su otkrili da osoba koja spava duže od devet sati tokom noći, provodi više od sedam sati dnevno sjedeći i nije dovoljno fizički aktivna, ima više od četiri puta veći rizik od prerane smrti, u odnosu na osobe bez ovih nezdravih životnih navika.
Ako su neaktivnost tokom dana i previše spavanja tokom noći u kombinaciji sa većom količinom alkohola, lošom ishranom i pušenjem, šanse za preranu smrt su pet puta veće, pokazala je šestogodišnja studija u kojoj je proučavano 230.000 odraslih osoba u dobi od 45 i više godina.
Nezdrave navike koje povećavaju rizik od prerane smrti su:
- Sjedenje više od sedam sati dnevno
- Spavanje više od devet ili manje od sedam sati
- Konzumiranje previše alkoholnih pića
- Nezdrava ishrana
- Fizička neaktivnost
Pored kombinacije previse spavanja, dugog sjedenja i nedostatka vježbanja, naučnici su upozorili na još nekoliko ubitačnih kombinacija:
- Pušenje, unos velikih količina alkohola i manje od sedam sati sna tokom noći, povezano sa četiri puta većim rizikom od prerane smrti.
- Fizička neaktivnost u kombinaciji sa previše sna ili previše sjedenja, povezano sa više nego dvostruko većim rizikom od prerane smrti.
- Pušenje plus unos velikih količina alkohola, povezano sa više nego dvostruko većim rizikom od prerane smrti.
”Da bi ispitali specifične uzorke rizičnog životnog stila, kreirano je 96 varijabli koje predstavljaju sve moguće međusobno isključive kombinacije pušenja, unosa velikih količina alkohola, fizičke neaktivnosti, loše ishrane, dugog sjedenja i previše ili premalo spavanja”, pojasnila je dr. Melody Ding sa Univerziteta u Sydneyu.
Rezultati istraživanja objavljeni su u stručnom časopisu PLOS Medicine.
